Groupshots galore

Afgelopen weekend bij een klein festival werd ons (ik en collega fotograaf Dimitri Stippelmans) op de valreep gevraagd door de organisator om elke artiest / band te laten poseren voor een groepsfoto. Het was improviseren geblazen want de beschikbare tijd was heel beperkt: sommige artiesten wachten niet graag en terwijl we deze foto's maakten, was telkens het volgende optreden al bezig waarbij ook gefotografeerd moest worden. Meest logische keuze zou dus geweest zijn van een vaste setup te doen, voor alle bands hetzelfde. Maar we vonden het wel een uitdaging om voor elke performer iets origineels te vinden. Sommige beelden zijn variaties op hetzelfde thema, maar door kleine wijzigingen in camerastandpunt en belichting, heeft iedereen toch een min of meer origineel portret. Alle meningen zijn zoals altijd welkom!

Greetz,

Roeland

Tristesse

Tussen griep en buikgriep door slaagden we er enkele weken geleden toch in om 3 daagjes naar zee te trekken. Deze mini-vakantie was meer dan welkom na een razend drukke periode, daar niet van, maar wie niet ziet dat de Belgische kust een bepaalde "tristesse" uitstraalt, die moet beter kijken...

Begrijp me niet verkeerd: dit is verre van negatief bedoeld. Maar ik kan er niet aan doen: als ik aan de kust kom, dan denk ik in zwart-wit en zie ik introverte beelden.

Heb ik dan geen goeie woorden voor de Belgische kust? Zeker wel! Want net daarom is de kust zo uniek voor mij, nergens anders in de wereld kan ik me zo laten gaan in weemoed en melancholie. Nergens anders in de wereld zou ik bovenstaande beelden kunnen schieten. Nergens anders in de wereld liggen mooi en lelijk zo dicht bij elkaar. Nergens anders in de wereld liggen zwart-wit en knallende kleuren zo mooi naast elkaar...

Mooi, of lelijk? Kies zelf maar. Maar wij gaan volgend jaar weer lekker terug...

Roeland