Tristesse

Tussen griep en buikgriep door slaagden we er enkele weken geleden toch in om 3 daagjes naar zee te trekken. Deze mini-vakantie was meer dan welkom na een razend drukke periode, daar niet van, maar wie niet ziet dat de Belgische kust een bepaalde "tristesse" uitstraalt, die moet beter kijken...

Begrijp me niet verkeerd: dit is verre van negatief bedoeld. Maar ik kan er niet aan doen: als ik aan de kust kom, dan denk ik in zwart-wit en zie ik introverte beelden.

Heb ik dan geen goeie woorden voor de Belgische kust? Zeker wel! Want net daarom is de kust zo uniek voor mij, nergens anders in de wereld kan ik me zo laten gaan in weemoed en melancholie. Nergens anders in de wereld zou ik bovenstaande beelden kunnen schieten. Nergens anders in de wereld liggen mooi en lelijk zo dicht bij elkaar. Nergens anders in de wereld liggen zwart-wit en knallende kleuren zo mooi naast elkaar...

Mooi, of lelijk? Kies zelf maar. Maar wij gaan volgend jaar weer lekker terug...

Roeland